donderdag 9 mei 2013

Tervuren, van dorp, park, bos en architectuur.

Heerlijke wandeling net op de rand van Brussel.
Er zijn zo veel plaatsen te ontdekken, zoveel wandelingen te doen dat kiezen altijd een probleem is. Ik laat het dikwijls van buienradar afhangen naar welke streek ik trek, of van één of ander toeval. Zoals nu, mensen die op reis vertrokken en een lift naar zaventem nodig hadden. Zonder dit was ik waarschijnlijk nooit in Tervuren terecht gekomen.


Met deze wandeling heb ik een kombinatie gemaakt van twee wandelingen 'Duisburg-Vossem-Tervuren' van David DB en 'Tervuren, 'Vorstelijke architectuur ontmoet landelijk groen' van Pasart
tot deze Van dorp, park, bos en architectuur.


Kaartje en meer foto's na de klik



De geplande wandeling van 16 km.

Ik start in Vossem.
Als je net uit de drukte rond de luchthaven komt, is dit op amper 10 minuten rijden een schok.
Een dorpse stilte, met het café met wielertoeristen onder de kerktoren.



Bijna vanaf het dorpsplein wandel je langs het voerwegske aan de achterzijde van de woningen in een feeëriek stukje natuur tot aan het park van Tervuren.


Het contrast tussen dit verscholen, kleinschalig, bescheiden wandelpadje en de monumentaliteit van het park kan niet groter zijn.


Zwemles


Na de grote vijver wandel langs een langwerpige waterpartij omboord door bos.


Ik steek het bos door richting het koninklijk museum voor Midden-Afrika, denk ik toch.



Temidden van het bos ligt een rond punt waar alle wandelpaden samen komen. Er liggen meer paden dan dat er op mijn kaartje staan. Gelukkig hebben alle paden een naam, maar die staan niet op de kaart.


Ik kies niet voor de 'saaie' rechte wandelpaden maar voor een kronkelend ruiterpad. Dat lijkt me boeiender en het komt toch op dezelfde plaats uit. Dacht ik.


Het pad moet uitkomen op een vijver, en dat doet het ook. Alleen heeft de vijver een toch wel heel andere vorm dan op de kaart.


Ik weet dat m'n orientatiegevoel in bos en park niet optimaal is. Een gebouw helpt me meer. Zo zie ik ook het Spaans Huis eens, en besef ik dat ik een totaal andere richting ben uitgegaan.



Hier is het een stuk drukker, een hoop mensen genieten van deze zonnige zondag. Ik hoor een vader een kindje leren fietsen, een moeder een kindje troosten dat net wat ongelukkig gevallen was met de step, twee meisjes die elkaar schminken, allen in het Engels. Ik ben in het centrum van Europa.

Le musée dans son contexte



Vanaf dit museum start ik aan de oude tramterminus de architectuurwandeling

Alle materiaal is aanwezig voor een geslaagde wandeling, inclusief roze werfkeet.


Eerst door, wederom, een mooi stukje groen.


Heel mooie cottages in smalle straatjes.



Uiteindelijk het hoogtepunt van deze bedevaart. La nouvelle maison, de woning die Herny Van De Velde voor zichzelf liet bouwen in 1927.
De woning ligt langs de Herny Vande Velde laan, en dit is geen typfout van mij.


Twee fietsers zien mij foto's nemen en stoppen. Ze zien het bordje van beschermd monument met een kleine uitleg. 'Hé Marcel, regarde' Het was hen waarschijnlijk nog nooit opgevallen,


'La semain passé il etait vraiment fantastique, mais avec le vent beaucoup de fleurs se sont déjà envolées' vertrouwt een moeder met kind me toe. 'De toute façon vous aurez une belle photo'

Tervuren, dames en heren.


Terug door een stukje wilder groen.



Tijd voor een tussenstop bij 'bar popular', de vroegere naam 'spoorloos' spreekt me meer aan.



Veel dierenleed aan de paleizenlaan.



Als je even om het koloniënpaleis loopt zie je het art-nouveau gebinte van Hobé.


Na een stukje bos, kom ik op de markt van Tervuren, waar een heel mooi nieuw gemeentehuis me verrast.


Sterke inplanting, mooie hedendaagse architectuur die zich perfect nestelt in de geschiedenis.



Portiek in de Sint-Jan-Evangelist kerk van Tervuren.


Hof over 't water.



 Een volgend hoogtepunt, deze holleweg de Wolvenweg.



Via een deuropening kom je terug het bos in.



Uiteraard terug hetzelfde verhaal aan het rond punt. Na een eindje stappen, realiseer ik mij aan de hand van de stand van de zon, en het verkeer die ik af en toe aan het eind van de dreef zie passeren dat ik gewoon verkeerd moet zitten. Ik besluit het bos te dwarsen, tot het volgende wandelpad. Een wijze beslissing gezien het late uur. Even later kom ik terug aan het water uit.



Ik besluit het laatste deel van de wandeling in te korten, en wordt nog beloond met een streepje geslaagde hedendaagse architectuur.


Beoordeling GGGGG

Fantastisch mooie en afwisselende wandeling. Misschien wat lang voor de meesten, maar met het ene hoogtepunt na het andere.
De onverharde wegen zijn niet te doen met wieljes, maar je kan ook voor enkel verharde wegen kiezen en niet voor de ruiterpaden.
Een mooi stuk natuur in het centrum van het land.

Nog meer foto's

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

beoordeling

afstanden